| นิสัยส่วนตัว | กระตือรือร้น, น่ารัก, สง่า, ขี้เล่น |
| แหล่งกำเนิดที่มา | ตุรกี |
| ชื่ออื่น | The Swimming Cat |
| กลุ่ม | ขนยาวตัวใหญ่ |
| สูง | 22-27 ซม. |
| ลำตัวยาว | 35-43 ซม. |
| น้ำหนัก | 3-9 กก. |
| อายุขัย | 12-17 ปี |
เกี่ยวกับ แมวเตอร์กิชแวน
แมวเตอร์กิชแวน ( Turkish Van ) ลูกแมวแสนสวยที่มีขนแคชเมียร์นุ่ม มีชื่อเสียงในด้านนิสัยรักสนุก และพฤติกรรมที่มักจะคุยเก่ง
หากคุณกำลังคิดที่จะนำแมวเตอร์กิชแวนเข้ามาในครอบครัว ต้องแน่ใจว่าคุณมีแผนที่จะทำให้แมวน้อยผู้ชาญฉลาดตัวนี้ได้รับความบันเทิง แมวสายพันธุ์นี้จะไม่สบายเมื่อถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม พวกเขาเข้ากันได้ดีกับสัตว์อื่น ๆ และสามารถสร้างความผูกพันอันแน่นแฟ้นกับสุนัข และกับเพื่อนแมวได้
แม้ว่าเตอร์กิชแวนจะเป็นมิตรกับเด็กได้เมื่อเด็ก ๆ ประพฤติตนอย่างเหมาะสม แต่ก็มีขอบเขต พวกเขาชอบมีปฏิสัมพันธ์ที่สนุกสนาน และกระฉับกระเฉงมากกว่าการกอดที่มากเกินไป และพวกเขาจะไม่ยอมให้ดึงขน หรือการจัดการที่ไม่เหมาะสม แม้จะรังเกียจเล็กน้อยต่อการจัดการมากเกินไป แต่บางครั้งพวกเขาก็เลือกที่จะพักผ่อนบนตักคนโปรด เพื่อชมทีวี และพวกน้องก็ชอบนอนใกล้กับคนที่พวกเขาไว้วางใจ
ใครก็ตามที่อยากเลี้ยงแมวที่เป็นมิตรเป็นพิเศษ ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้ใช้เวลาร่วมกันคงจะมีความสุขกับการใช้ชีวิตกับเตอร์กิชแวน ลูกแมวสายพันธุ์นี้ติดตามผู้คนไปทั่วทั้งบ้านอย่างมีความสุข โดยรอโอกาสที่จะช่วยเหลือทุกอย่างตั้งแต่งานเอกสารไปจนถึงล้างจาน
เนื่องจากแมวสายพันธุ์นี้ชอบน้ำ ครอบครัวของพวกน้องจึงมักมีแมวเป็นเพื่อนในห้องน้ำ หากคุณต้องการทำให้แมวเตอร์กิชแวนมีความสุข เพียงแค่เปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้ช้า ๆ หยดน้ำที่ชวนหลงใหลเหล่านั้น จะทำให้พวกเขาเพลิดเพลินอย่างแน่นอน!
เมื่อพูดถึงเรื่องความบันเทิง แมวสายพันธุ์นี้สามารถกระโดดได้เก่งมาก และไม่ชอบใช้เวลาอยู่บนพื้นมากนัก พวกเขาต้องการคอนโดแมวสูงจริง ๆ และชอบที่นั่งริมหน้าต่าง หากไม่มีคอนที่สูง และเหมาะสม พวกน้องจะสร้างพื้นที่ของตัวเองบนโต๊ะ โต๊ะทำงาน หรือตู้ ซึ่งอาจจะทำให้สิ่งของสำคัญหล่นลงพื้นได้
การดูแล
เตอร์กิชแวน ไม่มีความต้องการด้านอาหารเป็นพิเศษ แต่โภชนาการที่ดีเป็นสิ่งสำคัญ หากคุณไม่ได้ให้อาหารสด อย่าลืมเสนออาหารยี่ห้อคุณภาพสูงที่เน้นเนื้อสัตว์หรือปลาจริง ๆ เป็นส่วนผสมหลัก ลองเลือกยี่ห้อที่มีกรดไขมันโอเมก้า เพื่อช่วยให้ผิวหนัง และขนมีสุขภาพดี
เตอร์กิช แวน ดูเหมือนแมวที่ต้องได้รับการดูแลมากกว่าปกติ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ขนแคชเมียร์ที่อ่อนนุ่มของพวกน้องนั้นต้องการ การดูแลเพียงเล็กน้อย เนื่องจากเป็นแมวขนชั้นเดียว การใช้หวีซี่เล็ก ๆ วันละครั้งสั้น ๆ ก็เพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้ขนพันกัน หากคุณอาศัยอยู่ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นซึ่งกลางวันสั้น และแมวของคุณต้องเผชิญกับอุณหภูมิที่เย็นจัด หรือมีแสงน้อย ขนก็จะยาวขึ้นในช่วงฤดูหนาว ทำให้จำเป็นต้องหวีขนมากขึ้น
เนื่องจาก เตอร์กิช แวน แข็งแรงมาก อาจเป็นความคิดที่ดี ที่จะตัดเล็บให้สั้น เพื่อป้องกันความเสียหายกับเฟอร์นิเจอร์ของคุณมากเกินไป นอกจากนี้ คุณจะต้องดูแลทันตกรรมเป็นประจำ
สอนแมวของคุณให้แปรงฟัน ตัดเล็บ และแปรงฟัน ตั้งแต่อายุยังน้อย วิธีนี้สามารถป้องกันความเครียด และความรู้สึกไม่สบายที่มาพร้อมกับการต่อต้านโดยไม่จำเป็นเมื่อแมวโตขึ้น
คุณอาจไม่ต้องสนับสนุนให้แมวเตอร์กิชแวนออกกำลังกาย ลูกแมวสายพันธุ์นี้เป็นนักกีฬาโดยธรรมชาติ มีแนวโน้มที่จะแสวงหาจุดชมวิวที่สูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อสำรวจอาณาเขตของพวกมัน
การกระโดด และวิ่งหลาย ๆ ครั้งช่วยรักษาความฟิตไปตลอดชีวิต ลูกแมวสายพันธุ์นี้ชอบของเล่น และชื่นชอบเกมแบบโต้ตอบโดยธรรมชาติ หากคุณขว้างของเล่นขนนุ่มชิ้นเล็ก ๆ แมวของคุณอาจจะจับมันกลางอากาศได้ และอาจนำมันกลับมาหาคุณ เพื่อหยิบอีกครั้ง
โดยทั่วไปแล้ว เตอร์กิช แวนจะมีสุขภาพดี โดยไม่มีข้อบกพร่องทางพันธุกรรม อย่างไรก็ตาม บางตัวอาจเกิดภาวะโรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาผิดปกติ (hypertrophic cardiomyopathy: HCM) ซึ่งเป็นโรคหัวใจรูปแบบหนึ่งที่พบบ่อยที่สุดในแมว
ทั้งนี้ เตอร์กิช แวน สีขาว หรือ เตอร์กิช แวนเคดิซี ( Turkish Vankedisi ) ก็มีแนวโน้มที่จะหูหนวก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีตาสีฟ้าด้วย แม้ว่าแมวจะไม่ได้หูหนวกสนิท แต่ก็อาจมีความผิดปกติในการได้ยินได้ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่สร้างปัญหาให้กับลูกแมวของคุณ แต่คุณจะต้องหาวิธีสื่อสารแบบไม่ใช้คำพูด
ประวัติ
ประวัติความเป็นมาของ แมวเตอร์กิชแวน เริ่มต้นในปี 1955 เมื่อช่างภาพชาวอังกฤษสองคนไปเยือนตุรกี โดยได้รับมอบหมายจากกระทรวงวัฒนธรรม และการท่องเที่ยวตุรกี ให้ส่งเสริมการเดินทาง และประชาสัมพันธ์สถานที่ท่องเที่ยวของตุรกี ขณะที่พวกเขาอยู่ที่นั่น โซเนีย ฮอลลิเดย์ ( Sonia Halliday ) และ ลอร่า ลูชิงตัน ( Laura Lushington ) ได้พบแมวที่มีรูปแบบ Van ซึ่งกลายเป็นรากฐานสำหรับแมวสายพันธุ์เตอร์กิชแวน
แมวตัวเมียมาจาก Hatay, Iskenderun และได้รับการตั้งชื่อว่า แวน ฮสเคนเดรัน กูเซลลิ ( Van Iskenderun Guzelli ) ตัวผู้มีชื่อว่า สแตมบูล ไบเซนเทียม ( Stambul Byzantium ) โดยผู้จัดการโรงแรมในเมืองอิสตันบูล ได้มอบให้กับผู้เพาะพันธุ์
มีการซื้อแมวเพิ่มมากขึ้นในปี 1959 รวมถึงแมวตัวเมียจากเมืองอันตัลยาซึ่งมีชื่อว่า แอนทาลย่า อนาโตเลีย ( Antalya Anatolia ) และแมวตัวผู้ชื่อ บูลดูล ( Burdur ) ซึ่งมาจากเมือง Burdur
ในปี 1969 แมวสายพันธุ์นี้ ซึ่งในขณะนั้นรู้จักกันในชื่อแมวตุรกี ได้รับการยอมรับจาก Governing Council of the Cat Fancy (GCCF) ต่อมามีการเปลี่ยนชื่อสายพันธุ์ เพื่อแยกสมาชิกออกจาก แมวเทอร์คิช แองโกร่า ต่อมา แมวเตอร์กิชแวนสีขาวล้วน ( ที่ไม่แสดงลวดลายเอกลักษณ์ที่หัว และหาง ) ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น “Turkish Vankedisi” แมวเหล่านี้มีลักษณะครบทุกอย่างยกเว้นลายแวน
ในปี 1977 ลูชิงตัน ได้เขียนบันทึกเกี่ยวกับสมาชิกผู้ก่อตั้งสองคนแรก
“ฉันได้รับลูกแมว Van สองตัวครั้งแรกในปี 1955 ขณะเดินทางไปตุรกี และตัดสินใจพาพวกมันกลับมาอังกฤษ แม้ในตอนนั้นจะเดินทางโดยรถยนต์ และตั้งแคมป์เป็นหลักก็ตาม การที่พวกมันรอดชีวิตมาได้ในสภาพที่ดี แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการปรับตัวที่ดี และความฉลาดของสายพันธุ์ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าพวกมันผสมพันธุ์ได้จริง ในเวลานั้นพวกมันยังไม่เป็นที่รู้จักในอังกฤษ และเนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ฉลาด และมีเสน่ห์ ฉันจึงตัดสินใจพยายามขยายสายพันธุ์ และเพื่อให้ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการในสหราชอาณาจักรโดย GCCF”
ในปี 1982 แมวเตอร์กิชแวนเดินทางจากอังกฤษมายังสหรัฐอเมริกา Cat Fanciers Association (CFA) ซึ่งมีฐานอยู่ในสหรัฐฯ ใช้เวลานานกว่าทศวรรษในการให้การยอมรับ ในที่สุด ในปี 1994 สายพันธุ์นี้สามารถจดทะเบียนและแสดงในงาน CFA ได้
เตอร์กิช แวนเป็นแมวสายพันธุ์ธรรมชาติ และไม่อนุญาตให้ผสมข้ามสายพันธุ์ ในความเป็นจริงแล้ว เตอร์กิชแวนร่วมสมัยทุกตัวสามารถสืบย้อนไปถึงการนำเข้าดั้งเดิมได้
โดยเฉลี่ยแล้ว CFA จดทะเบียนลูกแมวพันธุ์เตอร์กิช แวน ใหม่เพียง 100 ตัวต่อปี ทำให้นี่เป็นหนึ่งในสายพันธุ์แมวที่หายากที่สุดในโลก
เธอรู้รึเปล่า?
เตอร์กิชแวนใช้เวลานานในการเติบโต ลูกแมวเหล่านี้โตเต็มวัยเมื่ออายุระหว่าง 3 ถึง 5 ปี
เตอร์กิช แวน ได้รับฉายาว่า “แมวว่ายน้ำ” เนื่องจากแมวพันธุ์นี้ชื่นชอบน้ำ เตอร์กิช แวนตัวแรกมีชื่อเสียงจากการกระโดดลงสระน้ำทุกครั้งที่มนุษย์กระโดดลงไป เพื่อคลายร้อน
เตอร์กิชแวนหลายตัวมีตาสองสี ซึ่งหมายความว่าพวกเขามีตาสีฟ้าข้างหนึ่ง และตาสีเหลืองอำพันหนึ่งข้าง นี่เป็นลักษณะที่ใช้ร่วมกันกับสายพันธุ์อื่น ๆ สองสามสายพันธุ์ รวมถึง แมวเทอร์คิช แองโกร่า
ลักษณะมาตรฐานของ แมวเตอร์กิช แวน
ตา
ดวงตาควรมีขนาดใหญ่ปานกลาง กลม และเอียง สามารถเป็นสีอำพัน สีฟ้า และสีตาสองสีได้
ขา และ อุ้งเท้า
ขาควรยาวปานกลาง และมีกล้ามเนื้อแข็งแรง เท้าควรมีขนาดใหญ่ปานกลาง และควรมีสัดส่วนที่ดีกับส่วนอื่น ๆ ของกายวิภาคของแมว
หาง
เตอร์กิช แวนควรมีหางที่ยาว และได้สัดส่วนดี มีขนที่พลิ้วไหวไปกับขนส่วนที่เหลือของแมว
ลำตัว
เตอร์กิช แวน ควรมีลักษณะที่สมส่วน และได้สัดส่วนที่ดี โดยมีร่างกายที่แข็งแรง กว้าง มีล่ำสัน และหน้าอกลึก โดยทั่วไปแล้วตัวเมียจะดูบอบบางกว่าตัวผู้
หัว
ศีรษะควรมีลักษณะเป็นลิ่มกว้าง มีรูปทรงที่อ่อนโยน และจมูกยาวปานกลาง ปากส่วนที่ยื่นควรกลม คางควรกระชับ และโหนกแก้มควรโดดเด่น
หู
เตอร์กิช แวน ควรมีหูที่ใหญ่พอสมควร โดยตั้งไว้สูงบนศีรษะ และเว้นระยะห่างกัน ส่วนปลายควรโค้งมนเล็กน้อย และภายในควรมีขนตกแต่งอย่างดี
ขน
ขนควรเป็นแบบกึ่งยาว โดยไม่มีขนชั้นใน ขนฤดูร้อนจะดูสั้นกว่า และมีความหนาแน่นน้อยกว่าขนตอนหน้าหนาว บางตัวจะเริ่มขนสั้นเมื่อใกล้จะถึงช่วงฤดูร้อน
สี
เตอร์กิช แวนควรมีสีขาวโดยมีแถบสีที่สมมาตร หรือเกือบสมมาตรบนหัว และหางที่มีสี ลายสุ่มจุดอื่น ๆ อาจมีได้ถึงร้อยละ 15 ของร่างกาย หนังบริเวณจมูกควรเป็นสีชมพู และสีอุ้งเท้าส่วนใหญ่ควรเป็นสีชมพู ซึ่งบางครั้งก็อาจมีจุดสีด้วย
คำถามที่พบบ่อย
เตอร์กิช แวน ราคาเท่าไหร่?
ราคาราว ๆ 29,000 ถึง 55,000 บาท
เตอร์กิช แวน ใหญ่แค่ไหน?
เตอร์กิช แวน มักจะมีขนาดใหญ่ ตัวที่โตเต็มวัยอาจมีน้ำหนักระหว่าง 3-9 กก. ขึ้นไป และมีความสูงได้ตั้งแต่ประมาณ 22-27 ซม.
เตอร์กิช แวน มีอายุขัยนานแค่ไหน?
อายุขัยเฉลี่ย คือ 12-17 ปี
เตอร์กิช แวน ขนร่วงเยอะหรือไม่?
เตอร์กิช แวนเป็นแมวขนยาว ดังนั้นคุณควรคาดทราบแมวสายพันธุ์นี้จะมีขนหลุดร่วงบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากเท่ากับแมวสายพันธุ์อื่น ๆ
