โรคข้อเสื่อมในแมว สาเหตุ อาการ และการรักษา

โรคข้อเสื่อมในแมว ได้รับการยอมรับว่าเป็นปัญหาร้ายแรง และพบบ่อยในแมวเมื่อไม่นานมานี้

มีเหตุผลหลายประการ รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่าสัตวแพทยศาสตร์วินิจฉัยโรคได้ดีขึ้น และมีการพัฒนายาที่ดีขึ้น เพื่อให้การรักษาที่มีประสิทธิภาพ ตอนนี้เรารู้แล้วว่าโรคข้อเสื่อมพบได้บ่อยในแมว โดยเฉพาะในแมวที่มีอายุมาก

ภาพรวมโดยย่อ: โรคข้อเสื่อมในแมว

สาเหตุของ โรคข้อเสื่อมในแมว

สาเหตุหลักของ โรคข้อเสื่อมในแมว คือ โรคข้อเข่าเสื่อม (degenerative joint disease) ซึ่งข้อต่อได้รับความเสียหายจากการสึกหรอ โดยพื้นผิวข้อต่อ และเนื้อเยื่อโดยรอบจะอักเสบเนื่องจากการใช้ชีวิตประจำวัน

ข้อต่อจะสะสมความเสียหายทีละน้อยตามอายุ หลังจากใช้งานทุกวันเป็นเวลานานหลายปี มีแมวสูงอายุมากถึง 90% ที่อายุเกิน 12 ปี ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคข้อเสื่อม

• ปัญหาจากพันธุกรรม เช่น โครงสร้างสรีระที่ไม่ดี ได้แก่ สะโพก ทำให้แมวเสี่ยงต่อโรคข้อเสื่อมมากขึ้น
• การบาดเจ็บ หรือความไม่มั่นคงของข้อต่อ ทำให้ข้อต่อสึกหรอเพิ่มขึ้นทำให้เกิดโรคข้อเสื่อมได้
• โรคข้ออักเสบติดเชื้อ (Joint Infections) เป็นโรคข้ออักเสบชนิดเฉพาะ
• โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (โรคภูมิต้านตนเอง) เป็นโรคข้ออักเสบอีกประเภทหนึ่งที่แยกจากโรคข้อเสื่อมทั่วไป

อาการของ โรคข้อเสื่อมในแมว

การตรวจร่างกายเพียงพอที่จะยืนยันโรคข้ออักเสบในแมวได้ อาจใช้ รังสีเอกซ์ (ภาพเอ็กซ์เรย์) เพื่อยืนยันการวินิจฉัย

สัญญาณของความเจ็บปวด ของแมวอาจไม่ชัดเจนในทันที เนื่องจากแมวซ่อนความรู้สึกป่วยได้เก่ง แต่อาจมีสัญญาณต่อไปนี้ได้จากกิจกรรมตามปกติประจำวัน

ความเกียจคร้าน หรือ เดินกะโผลกกะเผลกเป็นลักษณะที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด ซึ่งเกิดจากอาการปวดข้อที่ได้รับผลกระทบ

สัญญาณของอาการปวดข้อที่เกิดจากโรคข้ออักเสบอาจมีอาการเล็กน้อย รวมถึงการเคลื่อนไหวช้าลง เช่น การเดินมากกว่าการวิ่ง

การเดินที่แข็งทื่อ ซึ่งเกิดจากข้อต่อที่เจ็บปวดอาจเห็นได้โดยขาหลังเคลื่อนไหวในลักษณะขาตรง และก้าวสั้นมากกว่าปกติ

แมวอาจไม่สามารถกระโดดขึ้นไปบนที่นอนโปรดของได้ และพวกเขาอาจมีปัญหาในการขึ้นชั้นบนด้วย

แมวอาจเข้าถึงกระบะทรายได้ยาก

แมวที่ได้รับผลกระทบมักจะเงียบ และเก็บตัวมากกว่า ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการปวดเรื้อรังอย่างต่อเนื่อง

การวินิจฉัย โรคข้อเสื่อมในแมว

หากคุณสงสัยว่าแมวของคุณเป็นโรคข้อเสื่อมในแมว ให้ลองปรึกษาสัตวแพทย์โดยการวินิจฉัยมีหลายขั้นตอน

ตรวจประวัติโดยละเอียด ให้คุณอธิบายทุกสิ่งที่คุณสังเกตเห็นเกี่ยวกับแมวของคุณ หากคุณมีวิดีโอเกี่ยวกับแมวของคุณที่บ้าน (เช่น พยายามดิ้นรนเพื่อขึ้นบันได หรือกระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้) สิ่งนี้อาจเป็นประโยชน์ได้

การตรวจร่างกาย โดยสัตวแพทย์จะตรวจข้อต่อแต่ละข้อ การคลำ การงอ และการขยายข้อต่อ เพื่อระบุอาการบวม หรือไม่สบายที่อาจบ่งบอกถึงโรคข้อเสื่อม

จากนั้นอาจแนะนำให้ทำการเอ็กซเรย์ เพื่อยืนยันผลการวินิจฉัย การเปลี่ยนแปลงลักษณะเฉพาะบริเวณข้อต่อยืนยันว่ามีโรคข้ออักเสบอยู่

ในบางกรณีอาจแนะนำให้ใช้การถ่ายภาพวินิจฉัยขั้นสูง เช่น การสแกน CT และ MRI เพื่อให้ได้ข้อมูลโดยละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบางกรณี

บทความที่เกี่ยวข้อง: How Often Should Your Cat Visit The Vet?

การรักษา โรคข้อเสื่อมในแมว

ปัจจุบัน โรคข้อเสื่อมในแมว สามารถรักษาได้โดยใช้ทางเลือกการรักษาที่หลากหลาย มักแนะนำให้ใช้แนวทาง “หลายรูปแบบ” โดยใช้การรักษาที่แตกต่างกันหลายวิธีซึ่งสามารถทำงานร่วมกันได้ดี

การบรรเทาอาการปวดเป็นวิธีการรักษาหลัก และมีหลายทางเลือกให้เลือก

1. Frunevetmab (โซเลนเซีย) ปัจจุบันถือเป็นวิธีการรักษาโรคข้ออักเสบในแมวที่มีประสิทธิผล และปลอดภัยที่สุด นี่เป็นผลิตภัณฑ์ประเภทใหม่ที่ออกสู่ตลาด และปัจจุบันมีจำหน่ายเฉพาะในบางประเทศเท่านั้น

Frunevetmab ได้รับการอนุมัติในสหภาพยุโรปในเดือนกุมภาพันธ์ 2021 และในสหรัฐอเมริกาในเดือนมกราคม 2022 การวางจำหน่ายในตลาดอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะคืบหน้าในปีต่อ ๆ ไป สัตวแพทย์จะฉีดยาตามใบสั่งแพทย์โดยฉีดเดือนละครั้ง โดยราคาจะแตกต่างกันไป แต่อาจอยู่ระหว่าง 60 ถึง 120 เหรียญสหรัฐฯ

Frunevetmab เป็นโมโนโคลนอลแอนติบอดี เป็นแอนติบอดีที่สร้างขึ้นในห้องปฏิบัติการ ออกแบบมาเพื่อต่อต้าน Feline Nerve Growth Factor ซึ่งเป็นสารเคมีทางประสาทที่รับผิดชอบในการส่งสัญญาณความเจ็บปวดจากข้อต่ออักเสบไปยังไขสันหลัง

ในกรณีส่วนใหญ่ แมวจะค่อย ๆ ดีขึ้นใน 4-6 วันหลังจากฉีดยา โดยประสิทธิภาพเต็มที่จะคงอยู่ประมาณสี่สัปดาห์ นี่เป็นการรักษาแบบใหม่ และแม้ว่าการวิจัยจำนวนมากได้ดำเนินการไปแล้ว แต่เรายังคงต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการใช้งานในบางแง่มุม เนื่องจากแมวหลายหมื่นตัวนั้นยังคงได้รับการรักษาโดยสัตวแพทย์

อาการคัน, โรคผิวหนัง และผมร่วง พบว่าเป็นผลข้างเคียงของยาในบางกรณีระหว่างหนึ่งในสิบถึงหนึ่งในร้อยกรณี กล่าวอีกนัยหนึ่ง การระคายเคืองผิวหนังประเภทนี้ไม่พบในแมวที่ได้รับการรักษา 90 ถึง 99%

ผลข้างเคียงที่เป็นไปได้อื่น ๆ ที่ได้รับการบันทึกไว้ ได้แก่ การอาเจียน ท้องร่วง และอาการปวดบริเวณที่ฉีด ผลกระทบเหล่านี้ไม่ค่อยรุนแรง และไม่จำเป็นต้องหยุดการรักษา

2. การบรรเทาอาการปวดที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดก่อนที่จะมีโมโนโคลนอลแอนติบอดีเกิดขึ้นคือ การให้ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDS) ทุกวันในอาหาร Meloxicam เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้กันมากที่สุดในแมว

ยาเหล่านี้อาจมีผลข้างเคียงหากแมวเป็นโรคตับ หรือไต ดังนั้นจึงมักแนะนำให้ทำการตรวจเลือด เพื่อกำจัดอาการเหล่านี้ก่อนที่จะเริ่มการรักษาระยะยาว ในแมวสูงอายุที่มีสุขภาพดี การรักษาประเภทนี้สามารถทำได้เป็นเวลาหลายปีโดยไม่มีผลข้างเคียงที่สำคัญ และอาจทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นในทันที

• อาจแนะนำให้ใช้ยาแก้ปวดอื่น ๆ เช่น กาบาเพนติน (Gabapentin)
• อาจแนะนำให้ใช้ยาแก้ไขข้อที่เรียกว่า ไกลโคซามิโนไกลแคน (Glycosaminoglycans) โดยการฉีดเข้าใต้ผิวหนัง
• ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร เช่น กลูโคซามีน คอนโดรอิติน ซัลเฟต และกรดไขมันโอเมก้า 3 สามารถจัดให้เป็นผลิตภัณฑ์เสริมอาหารแยกต่างหากได้ หรืออาจรวมไว้ในอาหารเฉพาะที่กำหนดเป็น “อาหารสนับสนุนข้อต่อ”
• นวด กายภาพบำบัด เลเซอร์บำบัด และ การฝังเข็ม อาจมีประโยชน์มากในผู้ป่วยบางราย อาจจำเป็นต้องตรวจสอบไลฟ์สไตล์ด้านอื่น ๆ ของแมว รวมถึงการลดน้ำหนักด้วย

การลดน้ำหนักเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการลดแรงกดบนข้อต่อที่เจ็บปวด และจะช่วยลดความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในสัตว์ที่มีน้ำหนักเกินข้ออักเสบได้

วิธีแก้ไขบ้านสำหรับ โรคข้อเสื่อมในแมว

เจ้าของแมวควรระมัดระวังก่อนที่จะให้การรักษาที่บ้านกับแมว เนื่องจากพวกเขาอาจเสี่ยงต่อความเป็นพิษ และผลที่เป็นอันตรายจากยาที่อาจสามารถทนต่อสัตว์สายพันธุ์อื่น เช่น สุนัข และมนุษย์ได้ดี ทางที่ดีควรปฏิบัติตามคำแนะนำของสัตวแพทย์เมื่อเลือกวิธีการรักษา

สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าสภาพแวดล้อมของแมว “เป็นมิตรกับโรคข้อเสื่อมในแมว” มากที่สุด หาแผ่นทำความร้อนไฟฟ้าใต้เตียง เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นสถานที่นอนหลับที่อบอุ่น และเข้าถึงสถานที่โปรดได้ง่าย (เช่น การใช้ทางลาดปูพรม) คือตัวอย่างของการเปลี่ยนแปลงง่าย ๆ ที่สามารถทำได้ หากแมวมีปัญหาในการลงบันได ทรัพยากรของแมวอาจถูกวางไว้ในบริเวณที่เข้าถึงได้ง่ายกว่า

เจ้าของสัตว์เลี้ยงควรทราบด้วยว่าโรคอ้วนเป็นสาเหตุสำคัญของโรคข้ออักเสบ และการลดน้ำหนักเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการปวดในสัตว์ที่มีน้ำหนักเกิน

วิธีป้องกัน โรคข้อเสื่อมในแมว

มีหลายวิธีที่สามารถป้องกันโรคข้ออักเสบได้

• พันธุกรรม: ควรเลือกลูกแมวจากพ่อแม่ที่ไม่มีโรคข้ออักเสบ เนื่องจากโครงสร้างของข้อต่อของแมวส่วนใหญ่ได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรม
• น้ำหนักตัว: โรคอ้วนเป็นตัวขับเคลื่อนสำคัญของโรคข้ออักเสบ เนื่องจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจะกดดันข้อต่อมากขึ้น ทำให้เกิด “การสึกหรอ” มากขึ้น โรคข้ออักเสบพบได้บ่อยในแมวที่มีน้ำหนักเกิน ดังนั้นการดูแลแมวให้มีรูปร่างสมส่วนอาจเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการป้องกันโรคข้ออักเสบ
• ออกกำลังกาย: หากแมวยังคงกระฉับกระเฉง กล้ามเนื้อของพวกเขาจะแข็งแรง และพัฒนามากขึ้น เพื่อให้แมวสามารถเคลื่อนไหวข้ออักเสบได้ง่ายขึ้น ในทางตรงกันข้าม หากแมวหยุดเคลื่อนไหว ข้อต่อก็มีแนวโน้มที่จะยึดแน่น และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของข้ออักเสบมากขึ้น

บทความที่เกี่ยวข้อง: First Aid For Limping Cats (A Complete Guide)

บทสรุป

โรคข้อเสื่อมในแมวเป็นปัญหาที่พบบ่อยในแมวสูงวัย ทำให้เกิดอาการปวดข้อ ซึ่งนำไปสู่อาการขาเจ็บ อาการตึง และไม่เต็มใจที่จะขยับไปไหนมาไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมต่าง ๆ เช่น การกระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้ หรือปีนบันได อาจเป็นเรื่องยากสำหรับแมวที่เป็นโรคข้ออักเสบ

เมื่อได้รับการวินิจฉัยโรคข้ออักเสบแล้ว การรักษาที่มีประสิทธิภาพสามารถทำได้โดยใช้วิธีการรักษาที่หลากหลาย การบรรเทาอาการปวดเป็นวิธีหลักที่จะช่วยแมวได้ แต่ต้องเลือกด้วยความระมัดระวังสำหรับแมว เนื่องจากแมวมีความเสี่ยงที่จะเกิดพิษร้ายแรงเป็นพิเศษจากการบรรเทาอาการปวดที่แม้จะปลอดภัยสำหรับมนุษย์ และสัตว์สายพันธุ์อื่น ๆ

การรักษาอื่น ๆ รวมถึงการลดน้ำหนัก และการปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อม ก็มีประโยชน์ในการช่วยแมวที่เป็นโรคข้ออักเสบเช่นกัน

บทความที่เกี่ยวข้อง: How To Treat A Cat With A Swollen Paw

คำถามที่พบบ่อย