แมวสฟิงซ์

เกี่ยวกับ แมวสฟิงซ์

แมวสฟิงซ์ ( Sphynx ) อาจเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมหากคุณกำลังมองหาแมวที่เป็นมิตร และมีบุคลิกที่ดี และยิ่งหากคุณต้องการมีสัตว์เลี้ยงที่ไม่มีขนร่วงด้วยยิ่งเหมาะเข้าไปใหญ่ เนื่องจากแมวสายพันธุ์นี้ไม่มีขนเลย หรือถูกปกคลุมด้วยขนขนอ่อนที่บางที่สุด

ด้วยรูปลักษณ์ที่โดดเด่น และสายตาที่ดุ สฟิงซ์อาจไม่ใช่แมวที่เป็นมิตรที่สุดในโลก แต่อย่าปล่อยให้รูปลักษณ์ของลูกแมวตัวนี้หลอกลวงคุณ! สฟิงซ์เป็นแมวที่ชอบเข้าสังคม มีนิสัยน่ารัก และอยากแบ่งปันกับทุกคน รวมถึงคนแปลกหน้า และสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ สฟิงซ์มักจะรีบทักทายสมาชิกครอบครัวที่หน้าประตู และกระโดดหลบใต้ผ้าห่มอย่างรวดเร็วเมื่อถึงเวลานอน สฟิงซ์จะใช้ทุกโอกาสที่เป็นไปได้ในการเข้าสังคม

หากไม่มีมิตรภาพที่เพียงพอ สฟิงซ์จะรู้สึกสิ้นหวัง เบื่อหน่าย และมีนิสัยทำลายข้าวของอย่างรวดเร็ว ลูกแมวสายพันธุ์นี้เกลียดการถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังอย่างยิ่ง และในขณะที่พวกเขาใช้เวลาอยู่กับคุณ พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะให้ความช่วยเหลือ และคำแนะนำที่ไม่พึงประสงค์ หากคุณพยายามจำกัดสฟิงซ์ให้อยู่ในพื้นที่จำกัดน้องอาจจะส่งเสียงร้องที่ดังไม่หยุดหย่อนได้ ทำให้แมวสายพันธุ์นี้ไม่เหมาะสำหรับครอบครัวที่ไม่ต้องการให้สัตว์เลี้ยงเข้ามามีส่วนร่วมตลอดเวลาได้

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด สฟิงซ์จำเป็นต้องได้รับความอบอุ่น และปกป้องจากสภาพอากาศ แมวสายพันธุ์นี้ไม่สามารถอยู่กลางแจ้งได้ ซึ่งจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกแดดเผา และลมแดด แม้แต่ในบ้าน พวกเขาก็มองหาสถานที่พักผ่อนที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จัดเตรียมเตียงแมวอุ่น ๆ ให้น้อง แล้วคุณจะรู้ว่าสฟิงซ์ของคุณอยู่ที่ไหนเมื่อถึงเวลาเล่น

การดูแล

โภชนาการ

กรูมมิ่ง

ออกกำลัง

สุขภาพ

อาหารคุณภาพสูงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสฟิงซ์ เนื่องจากอาหารแมวคุณภาพต่ำ อาจทำให้เกิดปัญหาผิวหนังที่ร้ายแรง และทำให้เกิดการผลิตไขมันส่วนเกินได้ มองหาแบรนด์ที่มีโปรตีนสูง และคาร์โบไฮเดรตต่ำ เลือกใช้เนื้อสัตว์ หรือปลาเป็นส่วนประกอบหลัก

คุณอาจคิดว่าสฟิงซ์ต้องการการดูแลขนเพียงเล็กน้อย แต่ในความเป็นจริงคือ ตรงกันข้าม เพราะถึงแม้ว่าแมวสายพันธุ์นี้อาจไม่จำเป็นต้องแปรงขน แต่จำเป็นต้องอาบน้ำค่อนข้างบ่อย เพื่อขจัดไขมันส่วนเกินที่อาจทำให้เกิดการสะสมตัว และการระคายเคือง มองหาแชมพูสำหรับแมวสูตรอ่อนโยน และใช้น้ำอุ่นที่ให้ความรู้สึกสบายผิว แมวสายพันธุ์นี้ไม่สามารถทนต่ออุณหภูมิสุดขั้วได้เลย

ตรวจสอบหูแมวของคุณบ่อย ๆ เช่นกัน หากคุณสังเกตเห็นขี้ไคลที่อยู่ลึกเข้าไปในหู ให้สัตวแพทย์ หรือช่างตัดขนมืออาชีพมาทำความสะอาด ระหว่างการทำความสะอาดในจุดลึก ๆ ให้เช็ดคราบมันออกด้วยสำลีก้อนที่ชุบสารละลายอ่อน ๆ ซึ่งประกอบด้วยน้ำ 50% และน้ำส้มสายชู 50%

การดูแลทันตกรรมที่บ้านสามารถช่วยให้แมวของคุณมีสุขภาพที่ดีขึ้นตลอดชีวิต ดังนั้นควรพิจารณาแปรงฟันเป็นประจำ ยาสีฟันสำหรับแมวมีหลายรสชาติที่แมวชอบ ช่วยให้งานนี้ง่ายขึ้นเล็กน้อยเมื่อพวกเขารู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร

สฟิงซ์มีแนวโน้มที่จะสะสมคราบสกปรกระหว่างนิ้วเท้า ดังนั้นคุณควรล้างอุ้งเท้าของพวกเขาสัปดาห์ละ 2-3 ครั้งเพื่อช่วยป้องกันการติดเชื้อ เป็นความคิดที่ดีที่จะตัดเล็บเท้าของแมวเป็นประจำเช่นกัน กิจวัตรนี้จะง่ายที่สุดเมื่อคุณเริ่มต้นตั้งแต่อายุยังน้อย เมื่อเวลาผ่านไป แมวของคุณจะยอมรับมันโดยไม่ต้องยุ่งยากจนเกินไป

สฟิงซ์เป็นนักกีฬาที่มีความสามารถ และมีกล้ามเนื้อแข็งแรง ลูกแมวสายพันธุ์นี้ออกกำลังกายเป็นประจำตามผู้คนรอบ ๆ และเล่นกับสัตว์เลี้ยงตัวอื่น ๆ รวมไปถึงชอบการกระโดด และปีนป่ายมากพอ ๆ กับที่แมวสายพันธุ์อื่นชอบทำ! คอนโดสำหรับแมวแสนสบาย เสาลับเล็บ และของเล่นมากมาย จะช่วยให้สฟิงซ์ของคุณมีรูปร่างที่ดี

น่าเสียดายที่แมวสฟิงซ์มีปัญหาสุขภาพที่ทราบอยู่แล้ว รวมถึงมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคหัวใจ รวมถึง โรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาผิดปกติ (hypertrophic cardiomyopathy: HCM) นอกจากนี้ สฟิงซ์บางตัวมีแนวโน้มที่จะมีความผิดปกติทางประสาท และกล้ามเนื้อที่สืบทอดมาซึ่งเรียกว่ากลุ่มอาการ congenital myasthenic syndrome (CMS).

แมวสายพันธุ์นี้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคปริทันต์ ดังนั้นการทำความสะอาดเป็นประจำจึงเป็นสิ่งสำคัญ การระคายเคืองผิวหนังอาจเกิดขึ้นได้บ่อยครั้ง ทำให้แมวสายพันธุ์นี้ได้รับการดูแลเอาใจใส่มากกว่าแมวที่มีขนเล็กน้อย

ประวัติ

มีเรื่องราวเกี่ยวกับต้นกำเนิดของ แมวสฟิงซ์ อยู่ไม่น้อย นักพันธุศาสตร์แมวเชื่อว่า สฟิงซ์ที่เรารู้จักในปัจจุบันอาจมีความคล้ายคลึงกับ ชนเผ่าแอซเท็ก หรือ แมวไร้ขนของเม็กซิกัน ซึ่งมีการบันทึกไว้ครั้งล่าสุดในช่วงต้นทศวรรษ 1900

สฟิงซ์สายพันธุ์ที่เรารู้จักในปัจจุบันเริ่มต้นในปี 1966 เมื่อลูกแมวไม่มีขนชื่อ พรูน ( Prune ) เกิดที่ Roncesvalles เมืองโตรอนโต เมื่อ พรูน โตเต็มวัย เขาก็ผสมพันธุ์กับแม่ของน้อง และเกิดเป็นลูกแมวไร้ขนอีกตัว แมวเหล่านี้พร้อมด้วยแมวไร้ขนบางตัวที่ไม่ทราบที่มา ได้กลายเป็นบรรพบุรุษของแมวสายพันธุ์สฟิงซ์ที่แคนาดา

น่าเสียดายที่สายพันธุ์นี้เริ่มต้นได้ยากมาก เนื่องจากมีพันธุกรรมที่จำกัด ในช่วงทศวรรษ 1970 ลูกหลานสองตัวสุดท้ายของ พรูน ทั้งชาย และหญิง ถูกส่งไปยังฮอลแลนด์ ความพยายามในการช่วยสฟิงซ์ไม่ประสบผลสำเร็จ แม้ว่าตัวเมียไม่มีขนอีกสองตัวจะถูกส่งไปยังฮอลแลนด์ในปี 1978 และ 1980 ซึ่งพวกมันได้รับการผสมพันธุ์จนกลายเป็นทายาทชายตัวสุดท้ายของ พรูน

นักเพาะพันธุ์ยังไม่ยอมแพ้ในภารกิจของพวกเขา ทำให้พวกเขาจับคู่ตัวเมียไม่มีขนกับ แมวเดวอน เร็กซ์ จนได้ตัวเมียไม่มีขนอีกสองตัว ซึ่งมีชื่อว่า เดอมิส ( Dermis ) และ อิพิเดอมิส ( Epidermis ) ถูกพบในโรงนาในรัฐมินนิโซตา และถูกเพิ่มเข้าในโครงการเพาะพันธุ์สฟิงซ์ ต่อมามีแมวไม่มีขนจากมินนิโซตาเข้ามาสมทบด้วย พร้อมด้วยแมวไร้ขนจากอาร์คันซอ และเท็กซัสจำนวนหนึ่งเข้ามาด้วย

หลังจากบรรลุถึงความหลากหลายทางพันธุกรรม ผู้เพาะพันธุ์แมวสฟิงซ์จำนวนมากก็หยุดใช้เดวอน เร็กซ์เพื่อการผสมข้ามพันธุ์ เนื่องจากปัญหาสุขภาพในอัตราที่สูงกว่า การผสมข้ามสายพันธุ์ของเดวอน เร็กซ์ ยังคงพบเห็นได้ในยุโรป แต่สมาคมอื่น ๆ อนุญาตให้มีการผสมข้ามพันธุ์กับสายพันธุ์ที่เลือกเท่านั้น เช่น อเมริกันช็อตแฮร์, แมวบ้านขนสั้น และรัสเซียนบลู

เธอรู้รึเปล่า?

ลักษณะมาตรฐานของ แมวสฟิงซ์

ตา

ดวงตาของสฟิงซ์ควรมีขนาดใหญ่ และมีรูปร่างคล้ายมะนาว โดยมีจุดศูนย์กลางกว้าง และมีจุดที่ชัดเจนทั้งสองข้าง ขอบตาด้านนอกควรเอียงขึ้นเล็กน้อย โดยให้อยู่ในแนวเดียวกันกับฐานด้านนอกของหู ยอมรับทุกสีตา

ขา และ อุ้งเท้า

ขาควรแข็งแรง และมีกล้ามเนื้อดี ควรได้สัดส่วนกับร่างกาย ขาหลังควรยาวกว่าขาหน้าเล็กน้อย อุ้งเท้าควรเป็นรูปวงรี มีนิ้วเท้าที่โดดเด่น และมีข้อนิ้วดี มีแผ่นหนา

หาง

หางของแมวสฟิงซ์ควรยาว และเรียว แต่ได้สัดส่วนกับความยาวของลำตัว ควรจะมีลักษณะเรียวเล็ก และมีปลายแหลม

ลำตัว

ลำตัวมีความยาวปานกลาง มีกล้ามเนื้อเพียงพอ หน้าท้องโค้งมน หน้าอกกลม และสะโพกโค้งมน

หัว

หัวของสฟิงซ์ควรมีลักษณะเป็นลิ่มที่ยาวกว่าความกว้างเล็กน้อย โหนกแก้มควรโดดเด่น ส่วนหนวดเครา และแผ่นรองหนวด ควรให้ปากส่วนที่ยื่นออกมามีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส จมูกควรตรง และคางควรแข็งแรง

หู

หูควรมีขนาดใหญ่ถึงใหญ่มาก มีฐานกว้าง และตั้งตรง ควรตั้งฐานด้านนอกของหูให้อยู่ในระดับเดียวกับตา

ขน

สฟิงซ์อาจไม่มีขนเลย หรืออาจมีขนเหมือนพีชที่สั้น และละเอียดมาก ซึ่งไม่รบกวนลักษณะไม่มีขนของแมว หนวดเครา (ถ้ามี) ควรสั้น และเบาบาง ดั้งจมูกควรมีการเคลือบตามปกติ และอาจมีขนเส้นเล็ก ๆ อยู่ที่เท้า หาง ถุงอัณฑะ และขอบด้านนอกของหู ผิวที่มีรอยย่นถือเป็นเรื่องปกติ และเป็นที่ต้องการ โดยเฉพาะระหว่างหู รอบไหล่ และบริเวณปาก

สี

สี และลวดลายของสฟิงซ์นั้นได้รับการยอมรับทั้งหมด สำหรับแมวโชว์จะยกเว้นยกเว้น ไวท์ล็อกเก็ท เบลลี่สปอต และบัททอน ทั้งนี้หนังจมูก และสีอุ้งเท้าควรช่วยเสริมสีผิว

คำถามที่พบบ่อย